
Czym różnią się siewniki: Amazone Precea, Norsch Maestro, Kverneland Optima i Väderstad Tempo?
Na początek kilka różnic technicznych między modelami Precea 6000-2FCC (Amazone), Maestro 9RX (Horsch), Optima F 8 x 75 (Kverneland) i Tempo TP V 8 WSX (Väderstad). Na przykład Kverneland jako jedyny stosuje równoległe składanie, czyli sekcje zewnętrzne przenoszone są nad sekcje wewnętrze, podczas gdy pozostali producenci do transportu ustawiają sekcje wysiewające pionowo.
Ma to swoje plusy i minusy. W siewniku Kverneland Optima nasiona nigdy nie dotykają i nie przylegają do pokrywy i można go odstawić w pozycji złożonej bez dodatkowej podpory – jak w przypadku Amazone. Jednak konstrukcje ram modeli Amazone, Horsch i Väderstad są lepiej przystosowane do pracy z innymi rozstawami rzędów. Oprócz wersji ośmiorzędowych, Amazone i Väderstad oferują również modele dziewięciorzędowe z rozstawem 75 cm, podobnie jak prezentowany w tym teście porównawczym Horsch Maestro.
Zobacz, jak spisuje się polski siewnik do uprawy pasowej Kudła Grizly GR300 RP w teście profi?
Jak siewniki punktowe składają się do transportu?
Wymiary transportowe siewników są porównywalne, a przy prześwicie 40 cm wszystkie testowane modele po złożeniu mają znacznie poniżej 4 m wysokości. Bardziej interesujące są długości siewników i naciski na osie w ciągnikach biorących udział w teście. Najkrótszy Horsch Maestro (bez zbiorników na mikrogranulat) mierzy 2,16 m, a najdłuższy Väderstad Tempo – 3,31 m. W środku stawki plasuje się Kverneland Optima (2,53 m) i Amazone Precea (2,85 m). Przy masach własnych siewników od 2,5 t (Amazone) do 3,14 t (Väderstad), z pustym zbiornikiem czołowym, nacisk na tylną oś ciągnika wynosił od 8,8 do 11,4 t. Precea (Amazone) jest zawieszona blisko ciągnika, co dobrze wpływa na rozkład obciążeń, ale ogranicza dostęp, np. przy sprzęganiu.
Jak zbudowane są sekcje wysiewające w siewnikach punktowych?
Poszczególne sekcje wysiewające i zespoły siewne mają podobną konstrukcję: bezobsługowe mocowania równoległoboczne, redlice dwutalerzowe z kołami kopiującymi i umieszczonymi obok kołami utrzymującymi głębokość roboczą oraz tylne narzędzia do przykrywania bruzd siewnych. Nasiona są dociskane nadciśnieniowo do napędzanych elektrycznie tarcz wysiewających, a dublowaniu nasion i przepustom zapobiegają zgarniacze. W siewnikach Amazone i Väderstad są one (w zależności od wyposażenia) regulowane automatycznie. Horsch nie stosuje regulowanych zgarniaczy, a w Optimie marki Kverneland reguluje się je ręcznie.
Zobacz, jak oceniliśmy zbiorniki czołowe czterech siewników w pierwszej części testu siewników punktowych!
Pomiary precyzji wysiewu Amazone Precea, Horsch Maestro, Kverneland Optima i Väderstad Tempo na stanowisku testowym
Jeśli chodzi o przepusty i zdublowany wysiew, najlepsze wyniki na stanowisku testowym przy wszystkich trzech prędkościach jazdy i obu kształtach nasion