Podczas testu sprawdziliśmy, jak poszczególne maszyny radzą sobie z przygotowaniem gleby do siewu, jak przebiega obsługa sprzętu, oceniliśmy funkcjonowanie czujników poziomu nasion i zmierzyliśmy, ile mocy potrzebują 6-metrowe siewniki uniwersalne. Lista ocen z naszego testu porównawczego na farmie o średniej glebie jest długa. Oto pierwsza część, szczegółowego i obszernego testu ośmiu siewników 6-metrowych.
Jakie siewniki wybrać?
Podjęcie decyzji o wyborze siewnika to duże wyzwanie. Wyniki naszego porównania pokazują mocne i słabe strony każdego modelu. Ocenialiśmy je w gospodarstwie na średniociężkich glebach. W naszym teście porównawczym udział wzięło osiem marek, wystawiając następujące modele:
- Amazone Cirrus 6003-2
- Horsch Pronto 6 DC
- Köckerling Vitu 600
- Kuhn Espro 6000 R
- Kverneland u-drill 6001
- Lemken Compact-Solitair 9/600 KH
- Pöttinger Terrasem C6 Artis plus
- Väderstad Spirit 600S
Warunkiem uczestnictwa w teście była określona konfiguracja sprzętu: krótka brona talerzowa, oponowy wał zagęszczający przed szyną siewną i redlice dwutarczowe. Te elementy wspólne, umożliwiły porównanie sprzętu.
Jaki zaczep w siewniku jest najlepszy?
Zaczynamy od sprzęgania maszyn z ciągnikami. Jedynie Väderstad stosuje zaczep K80. Pozostali producenci komfortowo sprzęgają maszyny za pomocą dolnych ramionach podnośnika – to lepszy wybór ze względu na zachowanie sprzętu podczas nawrotów! Väderstad argumentuje stosowanie zaczepu z głowicą kulową bardziej wyrównaną głębokością pracy i centralnym prowadzeniem maszyny. Spirit ma dobrą, hydrauliczną stopę podporową, o dużej powierzchni styku z podłożem.
Kliknij TUTAJ i przeczytaj także drugą część testu 8 siewników 6-metrowych!
Na co zwrócić uwagę przy dyszlach zaczepowych siewników?
Do innych maszyn – Köckerling, Kverneland i Lemken – mieliśmy niewielkie uwagi względem dyszla i zaczepiania. Dwie stopy podporowe Köckerlinga nie są poręczne, a Kverneland i Lemken nie mają teleskopowego dyszla, zaś inna jego długość dostępna jest tylko fabrycznie. W sprzęcie marki Amazone, Horsch, Köckerling, Kuhn i Pöttinger dyszel ma regulowaną długość. Podobały nam się opuszczane lub składane podpory. Tylko Köckerling używa niewygodnych, wsuwanych podpór. Z kolei Amazone i Pöttinger mają nieco większą powierzchnię styku z podłożem. Ich stopy umieszczone są z boku dyszla.
Podłączanie i prowadzenie węży hydraulicznych w siewnikach
W zakresie lokalizacji i oznaczenia przewodów olejowych oraz elektrycznych jest jeszcze potencjał do poprawy. Żaden z ośmiu producentów nie zdołał osiągnąć maksymalnej liczby punktów za ułożenie węży, kabli i oznaczeń związanych z tymi elementami. Amazone, Lemken, Pöttinger i Väderstad wypadły najlepiej, ale brakowało solidnego miejsca do podłączenia kabla zasilającego i ISOBUS.
Jeśli chodzi o ocenę kabli i węży, Kuhn minimalnie wysunął się na prowadzenie, dzięki dobrze zabezpieczonej i uporządkowanej prowadnicy tych elementów. Rozwiązania firm Amazone, Lemken, Pöttinger i Väderstad są również bardzo dobre. Podobnie wypadł Kverneland, a Horsch i Köckerling mają co nieco do ulepszenia.
Które siewniki mają dobrze opisane węże hydrauliczne?
