Bez supłacza trudno sobie wyobrazić funkcjonowanie pras kostkujących i wielkogabarytowych. Podstawowy układ mechaniczny supłaczy pojedynczych i podwójnych nie zmienił się w zasadzie od dziesięcioleci.
A teraz coś z historii marki Claas, która w 1923 r. opatentowała pod nr 414212 pionierskie rozwiązanie „hak supłacza z wargą górną o ograniczonym zakresie ruchu”. Dwa lata wcześniej Claas zgłosił swój pierwszy w historii patent na opracowany przez siebie aparat wiążący, który początkowo stosowany był w maszynach do wiązania słomy.
Zbiór słomy i siana
Maszyna do wiązania słomy była pierwszym produktem założonego w 1913 r. przedsiębiorstwa rodzinnego – zaraz po niej pojawiła się opatentowana przez Claas prasa do słomy. W tym czasie obie maszyny były jeszcze przewidziane do pracy w połączeniu z młocarniami. Następnie, w 1934 r., prasa zbierająca Claas zrewolucjonizowała metody zbioru słomy i siana w Europie, gdyż od tej pory możliwe było kompaktowe zbieranie i załadunek plonu za pomocą maszyny.
Co dalej działo się z supłaczami?
W 1953 r. pojawiła się prasa zbierająca wysokiego zgniotu HD, prasa z tłokiem ślizgowym Markant w 1967 r. Z kolei w 1988 r. wprowadzono prasę Quadrant. Warto dodać, że do dziś w samych Niemczech została sprzedana w liczbie ponad 5500 egzemplarzy, co sprawiło, że jest najczęściej spotykaną maszyną wśród pras kostkujących. Quadranty pracują na całym świecie – część z nich w trudnych warunkach, np. przy prasowaniu słomy z trzciny cukrowej w Tajlandii i Afryce Północnej lub słomy kukurydzianej w Europie, Chinach i Ameryce Północnej. Począwszy od maszyny do wiązania słomy, przez prasy wysokiego zgniotu Markant i Maximum, aż do dzisiejszej prasy kostkującej Quadrant na rynek wprowadzono ponad milion supłaczy Claas.
Rozwój własnej technologii supłaczy
100 lat po zgłoszeniu pierwszego patentu Claas opracowuje i produkuje supłacze w 100% we własnym zakresie – jest to jedna z głównych gałęzi działalności. Firma nadal stawia przy tym na węzły proste lub pętlowe, które charakteryzują się wysoką niezawodnością i łatwością obsługi oraz nie pozostawiają resztek sznurka.
Ostatni duży krok w rozwoju nastąpił w 2015 r. za sprawą nowo opracowanego haka supłacza wraz z nowo zaprojektowaną płytą zaciskającą, które umożliwiły stosowanie grubszych sznurków oraz dodatkowo zwiększyły niezawodność wiązania. Równocześnie firma Claas wprowadziła układ automatycznej regulacji ciśnienia prasowania APC (Automatic Pressure Control). Za pomocą czujników stale monitoruje on naprężenie sznurka i automatycznie reguluje gęstość w taki sposób, aby nie doszło do jego zerwania.
opr. jj
