Straty plonu bulw ziemniaka powodowane chorobami, w latach wyjątkowo sprzyjających ich rozwojowi, mogą dochodzić nawet do 70%. Do najważniejszych gospodarczo chorób okresu wegetacji, rozwijających się także podczas przechowywania należy zaraza ziemniaka. Coraz większe znaczenie, ze względu na częstsze łagodne zimy oraz ciepłe i wilgotne lata, ma również alternarioza.
Zaraza ziemniaka Zaraza ziemniaka należy do chorób grzybowych, jej sprawcą jest Phytophtora infestans. W Polsce najczęściej pojawia się na przełomie czerwca i lipca, a jej rozwojowi sprzyjają przedłużające się okresy z opadami deszczu i umiarkowana temperatura (ok. 15°C). W takich warunkach w ciągu tygodnia może dojść do zniszczenia nawet całej plantacji. Choroba atakuje liście, łodygi oraz bulwy.
Pierwsze objawy formy liściowej zarazy obserwuje się głównie na liściach dolnego piętra (gdzie dłużej utrzymuje się wilgoć), na których pojawiają się nieregularne jasnozielone plamy. W sprzyjających warunkach plamy te powiększają się i brunatnieją. Rano przy odpowiedniej wilgotności powietrza wokół tych plam na dolnej stronie liścia można zaobserwować biały nalot grzybni. W tym samym miejscu na górnej stronie liścia może pojawić się jasnozielona otoczka. Zaraza na łodygach objawia się wydłużonymi tłustawymi plamami o barwie od brązowo-szarej do ciemnobrunatnej. Silnie zainfekowana tkanka staje się krucha, wskutek czego łodyga w miejscu zmiany łatwo się przełamuje pod wpływem wiatru lub dotyku.
Więcej na ten temat można przeczytać na łamach czasopisma Agrotechnika w nr 5/2015 str.37
