O powodzeniu produkcji ziemniaka w dużej mierze decyduje wartość nasienna sadzeniaka, na którą składa się głownie zdrowotność bulw oraz prawidłowe przygotowanie sadzeniaków.
Zdrowotność bulw jest oceniana porażeniem chorobami wirusowymi (odporność odmian i długość okresu od ostatniej wymiany sadzeniaków) oraz chorobami bakteryjnymi, grzybowymi i szkodnikami (sucha i mokra zgnilizna, rizoktonioza, parch, mątwik). Sadzeniaki powinny być wolne od tych chorób i szkodników. Do sadzenia należy stosować sadzeniaki pochodzące z plantacji o sprawdzonej zdrowotności, potwierdzonej paszportem. Paszport jest bowiem tym dokumentem, który potwierdza, że partia sadzeniaków w ocenie polowej, laboratoryjnej i ocenie cech zewnętrznych spełnia wymagania w zakresie zdrowotności i jakości.
Staranne przygotowanie sadzeniaków jest bardzo ważnym zadaniem, którego skutki są odczuwalne w okresie późniejszym. Wpływa ono na równomierny i prawidłowy wzrost roślin, na dobre wykorzystanie pola przeznaczonego pod uprawę ziemniaków oraz na zdrowotność roślin, a tym samym na plon. Jeżeli w gospodarstwie uprawia się ziemniaki na wczesny zbiór lub w systemie ekologicznym, to niezbędnym zabiegiem jest podkiełkowywanie sadzeniaków. Przy innych kierunkach produkcji zaleca się pobudzanie. Przed przystąpieniem do podkiełkowywania czy pobudzania ziemniaki trzeba przebrać, aby usunąć bulwy z objawami mokrej i suchej zgnilizny, ospowatości bulw, zarazy ziemniaka oraz uszkodzone mechanicznie.
Więcej o przygotowaniu sadzeniaków można przeczytać w najnowszym numerze Agrotechniki.
