W prawidłowej strategii nawożenia buraków cukrowych trzeba przede wszystkim kontrolować plonotwórcze działanie azotu, pamiętając, że jego nadmiar niekorzystnie wpływa na jakość technologiczną korzeni.
Kontrola ta w pierwszej kolejności polega na eliminacji tzw. czynników „minimum”, tj. regulacji odczynu gleby oraz jej zasobności w przyswajalny fosfor i potas, a następnie na optymalizacji nawożenia azotem poprzez racjonalne ustalenie dawki nawozowej azotu oraz zwiększenie pobierania i efektywności plonotwórczej pobranego azotu poprzez: ● bilansowanie azotu składnikami drugoplanowymi (S, Mg, Na); ● profilaktyczne stosowanie mikroelementów (w pierwszej kolejności B, następnie Mn i Zn, a w razie konieczności także Cu i Fe). Buraki cukrowe zaliczają się do roślin o dużych potrzebach pokarmowych. Aby je zaspokoić, nie można pominąć dokarmiania dolistnego, które, jak wynika z przeprowadzonych badań, często jest plonotwórczo bardziej efektywne niż nawożenie doglebowe. Przy czym trzeba mieć na uwadze fakt, że przez liście można pokryć tylko część potrzeb pokarmowych, a większość potrzebnych składników roślina powinna pobrać z gleby.
Więcej na ten temat można przeczytać na łamach czasopisma Agrotechnika w nr 5/2015 str. 32
