W składzie chemicznym roślin występuje pewna grupa pierwiastków, która nie została zaliczona do składników pokarmowych, a wywiera dodatni, z reguły niezidentyfikowany lub słabo określony wpływ na procesy fizjologiczne niektórych roślin, o wypadkowym działaniu stymulującym wzrost. Grupę tę, do której należy m.in. sód, określa się mianem pierwiastków korzystnych.
Średnia zawartość sodu w skorupie ziemskiej wynosi 2,36%, czyli jest nieznacznie większa od zawartości potasu (2,14%), który zalicza się do pierwszoplanowych makroskładników. W glebach strefy umiarkowanej koncentracja sodu w roztworze glebowym zazwyczaj kształtuje się w zakresie 0,1–1,0 mmol, a w glebach strefy półsuchej i suchej w przedziale 50–100 mmol. Stężenie kationów sodu (Na+) i anionów chloru (Cl-) przekraczające 100 mmol wywołuje zjawisko zwane zasoleniem. Jest to niezwykle ważny czynnik ograniczający plon, gdyż 77 mln ha, czyli 5,5% gleb użytkowanych rolniczo na świecie, plonuje z tego powodu znacznie poniżej potencjału.
