Plantatorzy buraka cukrowego doskonale zdaje sobie sprawę z wielu zagrażających mu chorób, mogących pojawić się w ciągu sezonu wegetacyjnego. Decyzje podejmowane przy planowaniu i wyborze stanowiska pod tę roślinę mają istotny wpływ na jej zdrowotność od wschodów do zbioru.
Podstawową zasadą ograniczania zagrożenia roślin uprawnych ze strony większości patogenów jest prawidłowy dobór stanowiska. Przerwa w uprawie buraka na danym polu skutkuje przede wszystkim zmniejszeniem możliwości wystąpienia większości chorób korzeni i liści. Wszystkie organizmy szkodliwe tworzą różnego rodzaju przetrwalniki. Jak sama nazwa wskazuje, ich zadaniem jest przetrwanie niesprzyjających im warunków. Uaktywniają się w momencie pojawienia się na polu odpowiedniej rośliny żywicielskiej. Każdy z przetrwalników ma swój okres przeżywalności w glebie. Jest on różny dla różnych patogenów. W glebach o dużej aktywności mikroorganizmów i w warunkach sprzyjających rozwojowi mikroflory może on ulec znacznemu skróceniu.
Dzieje się tak, gdyż wszystkie przetrwalniki stanowią źródło pokarmu dla innych organizmów glebowych. Zatem w glebie o dobrej aktywności mikrobiologicznej i drobnej faunie szansa na ograniczenie liczby przetrwalników wzrasta. Oczywiście zjawisko to narasta wraz z wydłużaniem się czasu oczekiwania na pojawienie się w polu rośliny żywicielskiej. W skróconym płodozmianie zagrożenie „natknięcia się” na wciąż żyjące przetrwalniki patogenów znacząco wzrasta. Dla większości organizmów chorobotwórczych burak cukrowy jest jedną z wielu roślin żywicielskich. Dotyczy to niektórych sprawców zgorzeli siewek oraz zgnilizn korzenia, a także chwościka burakowego, który poraża między innymi komosę i szarłaty. Zatem utrzymywanie pola w dobrej kulturze i zwalczanie zachwaszczenia to działania mające znaczący wpływ na zdrowotność przyszłej plantacji buraka.
Kolejnym czynnikiem ograniczającym zagrożenie buraka ze strony chorób jest odpowiednie przygotowanie stanowiska. Prawidłowe pH gleby i jej dobra struktura oraz zrównoważone nawożenie, którego dawki wynikają z analizy chemicznej gleby, umożliwiają roślinom buraka szybki i prawidłowy wzrost. Dobrze odżywione i rozwijające się rośliny w naturalny sposób są mniej podatne na działanie szkodliwych czynników.
Więcej na ten temat można przeczytać na łamach czasopisma Agrotechnika w nr 5/2015 str. 28
