Kukurydzę zebraną na ziarno trzeba wysuszyć, żeby nadawała się do przechowywania w silosie. Nie od dziś wiadomo, że zbyt wilgotne ziarno jest pożywką dla bakterii i pleśni. Ich działalność powoduje psucie się ziaren, które słabo kiełkują, a wytworzone toksyny są trujące dla ludzi i zwierząt. Aby ziarno przez długi czas zachowało wysoką jakość, jego wilgotność (czyli procentowa zawartość wody) nie powinna przekraczać 14–14,5% (w przypadku zbóż i kukurydzy) i 7% w przypadku rzepaku.
Dwie metody suszenia kukurydzy
Suszenie ziarna rozpoczyna się od jego ogrzania strumieniem ciepłego (lub gorącego) powietrza. Woda zawarta w ziarnach wskutek wzrostu temperatury zamienia się w parę wodną i wydostaje na ich powierzchnię, skąd jest zabierana przez wytwarzany przez wentylator strumień powietrza, który przepływa przez warstwę ziarna. Skuteczność i szybkość suszenia zależą od temperatury i wilgotności (względnej) powietrza, a także samego ziarna.
Suszenie można prowadzić dwoma sposobami: za pomocą powietrza o temperaturze zbliżonej do temperatury otoczenia lub powietrza ogrzanego nawet do 80–100 stopni C. Suszenie w niskich temperaturach zajmuje więcej czasu, ze względu na mniejszą ilość dostarczanej do ziaren energii cieplnej.
Suszenie gorącym powietrzem
Suszenie wysokotemperaturowe trwa znacznie krócej, ale w temperaturze wyższej od 40 st. C zachodzi proces denaturacji białek zawartych w ziarnie i traci ono swoje właściwości, co jest szczególnie istotne w przypadku materiału siewnego. Z tego względu temperatura warstwy ziarna musi być stale kontrolowana. Istotne znaczenie ma także gatunek ziarna i początkowa jego wilgotność. Ostatnim etapem jest schładzanie ziarna do temperatury otoczenia.
Po co są daszki i kaskady w suszarni?
Do suszenia wysokotemperaturowego wykorzystuje się suszarnie o pracy ciągłej lub porcjowej. Mając na uwadze prostą budowę i niską energochłonność, największą popularnością cieszą się suszarnie kolumnowe o zabudowie daszkowej. Charakteryzują je małe opory przepływu powietrza, a w efekcie możliwość zastosowania wentylatorów o mniejszej mocy i lepsze wykorzystanie ciepła. Ich minusem jest duża wrażliwość na zanieczyszczenia, które utrudniają przepływ powietrza i spowalniają suszenie. Przyjrzyjmy się ich konstrukcji.
