Już od momentu siewu ziarno pszenicy może być narażone na porażenie przez patogeny powodujące choroby grzybowe kiełkujących ziarniaków. Podstawowymi, niebezpiecznymi dla rozwijających się ziarniaków pszenicy ozimej chorobami są: zgorzel siewek, pleśń śniegowa oraz śnieć cuchnąca.
Ważnym elementem prawidłowo prowadzonej ochrony roślin jest odpowiedni dobór odmiany o możliwie wysokim stopniu odporności na patogeny oraz stosowanie zapraw, które chronią młode, wschodzące rośliny przed porażeniem grzybami chorobotwórczymi. Powinniśmy pamiętać, że dzięki zaprawianiu ziarna jesteśmy w stanie zlikwidować pierwotne źródło porażenia. Wiele gatunków grzybów może być przenoszonych wraz z materiałem siewnym oraz znajdować się w glebie. Zaprawianie powinno być podstawowym zabiegiem chroniącym rośliny przed sprawcami chorób, których w czasie wegetacji nie jesteśmy w stanie zwalczyć. Zabieg ten jest również korzystny dla rozwoju systemu korzeniowego oraz części nadziemnej rośliny, tym samym ma istotny wpływ na uzyskanie lepszego plonu wysokiej jakości. Wybierając zaprawę warto wziąć pod uwagę te o przedłużonym działaniu, które mogą chronić rośliny do końca okresu wegetacji (np. przed śniecią cuchnącą). Obecnie na rynku dostępne są zaprawy które zawierają kilka substancji czynnych w swoim składzie, będące w stanie zwalczyć kilka patogenów.
Wykonując zabieg zaprawiania pamiętajmy o tym żeby zastosować odpowiednią dawkę środka − zgodnie z etykietą−instrukcją stosowania zawartą na opakowaniu produktu. Zbyt mała dawka może nie ochronić skutecznie ziarna przed sprawcami chorób, natomiast zbyt duża − fitotoksyczne oddziaływać na kiełkujące ziarniaki i powodować zahamowanie kiełkowania. Przy silnym porażeniu niezaprawionego ziarna patogenami grzybowymi, młode rośliny mogą ulec całkowitemu zamieraniu.
