W porównaniu do większości upraw jarych, kukurydza, jako roślina ciepłolubna, jest siana średnio miesiąc później. Umożliwia to staranne przygotowanie pola pod siew i stanowiska o nieco ograniczonej liczbie chwastów. Ale to jedyny element agrotechniki sprzyjający zmniejszeniu zachwaszczenia.
Stosunkowo późne wschody spowodowane głębokim siewem, szeroki rozstaw rzędów i mała liczba roślin w rzędzie to wszystko czynniki sprzyjające rozwojowi chwastów. Po wschodach mało konkurencyjny pokrój roślin kukurydzy również nie zabezpiecza jej przed współzawodniczeniem ze zbędną roślinnością. Przed wczesnym zagrożeniem plantacje kukurydzy można zabezpieczyć herbicydami o działaniu doglebowym.
Pojedyncze substancje czynne Do najprostszych rozwiązań należy stosowanie herbicydów zawierających pojedyncze substancje czynne. Można tu wymienić popularny linuron reprezentowany przez Afalon Dyspersyjny 450 SC i kilka jego późniejszych odpowiedników. Podobnie tylko do zwalczania chwastów dwuliściennych służy terbutyloazyna (Click 500 SC) znana z długiego działania, zabezpieczająca plantacje przed zachwaszczeniem wtórnym. Grupę pojedynczych substancji przeznaczonych do zwalczania chwastów dwuliściennych zamyka jedna z nowszych substancji czynnych – petoksamid (Successor 600 EC, Traxor 600 EC). S-metolachlor (Dual Gold 960 EC) to z kolei substancja czynna przeznaczona do zwalczania tylko chwastów jednoliściennych, głównie prosowatych. Na lekko przesuszonej glebie preparat można zastosować przedsiewnie i wymieszać go z nią.
Więcej na ten temat można przeczytać na łamach czasopisma Agrotechnika w nr 4/2015 str. 35
