Gdy rzepak rozpoczyna kwitnienie, jest już całkowicie ukształtowaną rośliną i w tym czasie należy kontynuować walkę o to, aby zapobiec rozwojowi grzybów powodujących choroby o znaczeniu gospodarczym.
W okresie kwitnienia rośliny są ukierunkowane na wydawanie dużej ilości dorodnych nasion, a ich odporność na porażenie przez występujących w tym czasie sprawców chorób najczęściej jest niedostateczna. Wprawdzie wśród zarejestrowanych w krajowym rejestrze odmian i w katalogu unijnym (CCA) można znaleźć odmiany o zwiększonej odporności, które pojawiają się, gdy rzepak kwitnie, to bez wsparcia w postaci chemicznej ochrony trudno utrzymać wysoki poziom plonowania rzepaku.
Zgnilizna twardzikowa Główną chorobą, którą trzeba zwalczać w czasie kwitnienia, jest zgnilizna twardzikowa. Chorobę powoduje grzyb polifagiczny Sclerotinia sclerotiorum, powszechnie występujący na licznych gatunkach roślin uprawnych, w tym w uprawie rzepaku. Do porażenia przez ten grzyb dochodzi z reguły, gdy pojawiają się kwiaty. Na plantacjach rzepaku obecność zgnilizny twardzikowej zauważa się najczęściej, gdy opadają pierwsze płatki kwiatów pędu głównego. Grzyb rozprzestrzenia się przez fragmenty grzybni, która wyrasta z przetrwalników grzyba znajdujących się na powierzchni gleby. Z przetrwalników wyrastają też w tym czasie apotecja (owocniki stadium workowego) grzyba, które mogą wytwarzać miliony zarodników workowych. Infekcję roślin ułatwiają opadające i lokujące się w rozwidleniach pędów rzepaku płatki kwiatowe. Są one pierwszą pożywką dla grzybni lub zarodników sprawcy zgnilizny twardzikowej.
Więcej na ten temat można przeczytać na łamach czasopisma Agrotechnika w nr 4/2015 str. 25
