O znaczeniu magnezu dla prawidłowego rozwoju i wzrostu roślin najlepiej świadczy fakt, że pojawienie się objawów jego niedoboru stanowi pewną prognozę uzyskania istotnie niższych i gorszych jakościowo plonów.
Objawy niedoboru to najczęściej rozjaśnienie blaszki liściowej między zielonymi nerwami, począwszy od najstarszych liści (składnik dobrze przemieszcza się w roślinie, dlatego w razie jego niedoboru „wędruje” ze starszych organów do nowo powstających – fot.). Ewentualne działanie interwencyjne po zaobserwowaniu objawów niedoboru, np. dokarmianie dolistne, może jedynie złagodzić straty. Dlatego strategia nawożenia tym składnikiem powinna być tak zbudowana, aby z jednej strony rośliny miały go do dyspozycji w odpowiednich ilościach przez cały okres wegetacji, a z drugiej nie było go w glebie w dużym nadmiarze. Magnez, szczególnie w glebach lekkich (mały kompleks sorpcyjny, tj. możliwości wiązania magnezu w glebie), stosunkowo łatwo przemieszcza się w głąb profilu glebowego, co może prowadzić do jego strat w wyniku wymywania (w praktyce straty magnezu w wyniku wymywania występują późną jesienią, zimą, gdy nie ma mrozu, oraz wczesną wiosną, oczywiście jeżeli występują większe opady).
Więcej na ten temat można przeczytać na łamach czasopisma Agrotechnika w nr 7/2015 str. 23
