W Mrowinie 8 października Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych w Poznaniu zorganizował konferencję naukową Rolnictwo ekologiczne – stan obecny i perspektywy rozwoju.
Drugiego dnia spotkania odbyła się sesja terenowa, podczas której dr Sławomir Łach przedstawił temat Uzyskiwanie wysokich plonów przy ograniczeniu kosztów ponoszonych na uprawę. Rolnik ten od wielu lat stosuje UGmax – to preparat z listy produktów dopuszczonych do stosowania w rolnictwie ekologicznym. Po części wykładowej uczestnicy konferencji udali się na lustrację pól, na których prowadzone były doświadczenia. Znajdują się one w powiecie obornickim, w miejscowości Wargowo. Gospodarstwo prowadzone jest na 22 ha, na których obowiązuje następująca struktura zasiewów: rzepak ozimy (6–9 ha), pszenica ozima (6–8 ha), buraki cukrowe (3–4 ha), soja (2–3 ha). Swoje doświadczenia z użyźniaczem glebowym Sławomir Łach rozpoczął kilkanaście lat temu.
W latach 2003–2010 nie trzeba było stosować nawożenia fosforowo-potasowego. Poziom zasobności dla wybranego pola w maju 2003 r. wynosił 16,6 mg/100 g gleby, ale już w kwietniu 2010 r. – 10,3 mg/100 g. Można założyć, że 10 mg odpowiada 300 kg czystego składnika, a spadek o 6,3 mg/100 g gleby oznaczał ubytek 189 kg potasu (oprócz tego, co zostało wyniesione wraz z plonem).
– Skutkiem doświadczeń jest wzrost i uzyskanie stabilności plonowania przy jednoczesnym łagodniejszym znoszeniu suszy i okresów nadmiarów wilgoci. Nastąpiła poprawa rozkładu resztek pożniwnych, poprawniej działały pestycydy i nawozy dolistne. Obniżyłem koszty uprawy. Uzyskałem stabilizację odczynu i zawartości składników pokarmowych. Nastąpił także wzrost intensywności kiełkowania nasion, ale i chwastów – mówił podczas spotkania rolnik.
Stefan Troka z firmy Bogdan przedstawił zaś wiele innych wyników badań, które prowadzone były na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu, Uniwersytecie Technologiczno-Przyrodniczym w Bydgoszczy albo w IHAR Radzików w oddziale w Boninie. Wyniki doświadczeń z Bonina dotyczyły wielkości porażenia chorobami bulw ziemniaka (mokra i sucha zgnilizna, zaraza ziemniaka) po czterech tygodniach przechowywania wskutek zastosowania różnych wariantów doświadczenia. Bydgoskie doświadczenia dotyczyły zawartości wody w glebie, a poznańskie – wpływu UGmaxa na plonowanie roślin w latach 2005–2011.
