Wszelkie podsumowania efektów uprawy kukurydzy ziarnowej w minionym sezonie wskazują na znaczny spadek plonu, spowodowany przede wszystkim okresowymi niedoborami wody.
Do rozmowy o tajnikach uprawy kukurydzy i najważniejszych zasadach agrotechniki zaprosiliśmy Roberta Jarosławskiego z Dobrej (woj. łódzkie), w którego gospodarstwie mimo wielokrotnie zakłócanej wegetacji kukurydza zaskoczyła dobrym plonem mokrego ziarna na poziomie 8 t/ha.
W 26-hektarowym gospodarstwie nastawionym wyłącznie na produkcję roślinną kukurydza zajmuje 12 ha, pszenica ozima – 10 ha, łubin – 4 ha. Stanowisko do uprawy kukurydzy stanowią gleby bielicowe wytworzone z glin zwałowych, zaliczane do kompleksu żytniego bardzo dobrego i dobrego, w klasie IIIa, IIIb i IVa. Występujące miejscami gleby klasy IVb tworzą siedliska o większym spiaszczeniu powierzchniowej warstwy. Na większości pól odczyn gleb zbliża się do obojętnego, niemniej jednak miejscami na słabszych stanowiskach występuje niższe pH. Prowadzona regularnie kontrola tego wskaźnika pozwala reagować na wszelkie zmiany i regulować odczyn zgodnie z wymaganiami uprawianej rośliny.
